Pierwsze zasady gry w koszykówkę zostały opublikowane w gazecie studenckiej "Trójkąt"
15 stycznia 1892 roku w studenckim gazecie "Triangle" College w mieście Springfield w stanie Massachusetts nauczyciel wychowania fizycznego James Naismith opublikował 13 zasad gry, które wymyślił miesiąc wcześniej ze względu na rozrywkę.
Bez traktowania jej jako poważnego sportu, dzięki wysiłkom Naismith koszykówka stała się jedną z najpopularniejszych gier na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych w ciągu dekady.
Zimą 1891 roku, z powodu bardzo zimnej pogody w Nowej Anglii, wszystkie sporty musiały odbywać się w dość małym pomieszczeniu. Spowodowało to niezadowolenie studentów i ciągłe konflikty z wieloma z nich.
Z rozkazu dyrektora szkoły, Luthera Galika, Naismith otrzymał zadanie zorganizowania wspólnej gry w ciągu dwóch tygodni, aby odwrócić uwagę uczniów od zrobienia tego samego.
Doświadczając gier sportowych, James Naismith postanowił oprzeć grę w piłkę, ale aby zapobiec fizycznemu kontaktowi między graczami, wymyślił coś zupełnie nowego.
Związał dwa kosze owoców na przeciwległych końcach sali wysoko nad głową i podzielił uczniów na dwie drużyny. Uczestniczyli w liczbie trafień w nich zwykłą piłką nożną.
Pierwsza gra w koszykówkę rozgrywana była w grudniu 1891 roku i przechodziła przez nietypowe zasady - w każdej z drużyn było po 9 graczy, którzy nie mieli prawa poruszać się z piłką, ale tylko rzucali ją do siebie lub rzucali w kosz obiema rękami.
Zgodnie ze wspomnieniami samego Naismitha, pierwsza gra nie wzbudziła większego entuzjazmu, gracze nie słuchali go, ciągle ignorowali zasady, próbowali kopnąć piłkę stopami i oderwać ją od swoich przeciwników siłą. Skończyła się bójką i kilkoma rannymi.
Jednak z biegiem czasu nowa gra w piłkę stała się dość popularna na kampusie uczelni. Kontrowersyjne punkty zasad zostały rozstrzygnięte, a 15 stycznia 1892 r. W formie "13 zasad gry doktora Naismitha" opublikowano w gazecie studenckiej "Trójkąt".
Bez traktowania jej jako poważnego sportu, dzięki wysiłkom Naismith koszykówka stała się jedną z najpopularniejszych gier na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych w ciągu dekady.
Zimą 1891 roku, z powodu bardzo zimnej pogody w Nowej Anglii, wszystkie sporty musiały odbywać się w dość małym pomieszczeniu. Spowodowało to niezadowolenie studentów i ciągłe konflikty z wieloma z nich.
Z rozkazu dyrektora szkoły, Luthera Galika, Naismith otrzymał zadanie zorganizowania wspólnej gry w ciągu dwóch tygodni, aby odwrócić uwagę uczniów od zrobienia tego samego.
Zdjęcie © jnsm.com.ua
Doświadczając gier sportowych, James Naismith postanowił oprzeć grę w piłkę, ale aby zapobiec fizycznemu kontaktowi między graczami, wymyślił coś zupełnie nowego.
Związał dwa kosze owoców na przeciwległych końcach sali wysoko nad głową i podzielił uczniów na dwie drużyny. Uczestniczyli w liczbie trafień w nich zwykłą piłką nożną.
Pierwsza gra w koszykówkę rozgrywana była w grudniu 1891 roku i przechodziła przez nietypowe zasady - w każdej z drużyn było po 9 graczy, którzy nie mieli prawa poruszać się z piłką, ale tylko rzucali ją do siebie lub rzucali w kosz obiema rękami.
Zgodnie ze wspomnieniami samego Naismitha, pierwsza gra nie wzbudziła większego entuzjazmu, gracze nie słuchali go, ciągle ignorowali zasady, próbowali kopnąć piłkę stopami i oderwać ją od swoich przeciwników siłą. Skończyła się bójką i kilkoma rannymi.
Jednak z biegiem czasu nowa gra w piłkę stała się dość popularna na kampusie uczelni. Kontrowersyjne punkty zasad zostały rozstrzygnięte, a 15 stycznia 1892 r. W formie "13 zasad gry doktora Naismitha" opublikowano w gazecie studenckiej "Trójkąt".
