Sekret tego złotego posągu został ukryty przez ponad 200 lat

Złoty Budda to największy na świecie posąg, wykonany ze szczerego złota, który znajduje się w świątyni Wat Treimit (Bangkok).

Naukowcom udało się ustalić jedynie to, co zostało zrobione podczas panowania dynastii Sukhothai (XIII-XIV wiek), ale również możliwość, że złoty posąg został rzucony później, nie została utracona. Jajowata głowa posągu, charakterystyczna dla tajskich rzeźb z tego okresu, wskazuje na jej przynależność do czasów istnienia średniowiecznego tajskiego stanu Sukhothai. Możliwe jest również, że słynny posąg został odlany w niektórych częściach Indii, a następnie został przetransportowany do Tajlandii.

W pewnym momencie postanowili całkowicie ukryć złoty posąg przed oczami złodziei. Został całkowicie pokryty grubą warstwą pomalowanego tynku, inkrustowany kawałkami kolorowego szkła. Wykonany z czystego złota, posąg pozostawał przez długi czas wśród ruin Ayutthaya, nie przyciągając żadnej uwagi.

W 1801 r. Pierwszy król Tajlandii, Budda Yodfa Chulalok (Rama I), ogłoszony przez Bangkok nową stolicą królestwa, nakazał przeniesienie zrujnowanych posągów Buddy do Tajlandii. Podczas panowania króla Ramy III (1824-1851) posąg, choć wciąż zdobiony sztukaterią, wzniesiono w centrum świątyni Wat Khunaram.

Z biegiem czasu świątynia Wat Khunaram popadła w ruinę i została zamknięta, a Złoty Budda w 1935 roku został przetransportowany do pobliskiej świątyni Wat Tremit, gdzie znajduje się dzisiaj.

W 1954 r. Wybudowano nowy budynek, w którym umieszczono Złotego Buddę. Został przeniesiony do nowej lokalizacji 25 maja 1955 roku i jest wiele wersji tego, co wydarzyło się później. Jedno jest pewne - kiedy posąg próbował zostać podniesiony z cokołu, liny oderwały się i posąg upadł na podłogę. W tym samym czasie odłamały się kawałki tynku, a za nimi pojawiła się złota powierzchnia posągu.