Starożytny skarb złotej biżuterii znaleziony w regionie Tarnopola
Skarb Michalkowa jest niezrównany pod względem wartości wśród podobnych skarbów w całym basenie Karpat i Dunaju. Składał się ze złotych przedmiotów i ważył 7 kg.
Najcenniejsze są pozłacane diademy (tradycyjnie nazywane Koroną Dariusza), wiele elementów złącznych (broszek), kilka bransoletek, okrągłe odznaki (błyski), guziki, złote wizerunki wilków itp. Niektóre obiekty miały całkowitą analogię z dekoracjami złotego skarbu typu Hallstatt na Węgrzech.
Skarb w 1878 roku został znaleziony przez Katarzynę i Nastię Danilchuk na pastwisku Predolina na prawym brzegu Nichlava. Większość z nich trafiła do Muzeum Diduszyckiego we Lwowie.
W 1897 r. W Michałkowie celowo poszukiwali skarbu S. Russaka, N. Stryzhibovta i V. Lacustiaka. Znalezione złote przedmioty zostały zabrane przez mieszkańców, którzy obserwowali pracę archeologów. Większość rzeczy trafiła do lichwiarzy i została częściowo stopiona w wlewki.
Rząd austro-węgierski zezwolił na opuszczenie skarbu Michalkowa we Lwowie. Początkowo był ozdobą kolekcji hrabiego Włodzimierza Diduszyckiego, aż do 1940 r. Został zachowany w Lwowskim Muzeum Historycznym, po czym został przewieziony do Moskwy. Los skarbu jest nieznany.
Wiele rzeczy ze skarbów Mikhalkovsky'ego trafiło do prywatnych kolekcji, a także do muzeów w Wiedniu, Budapeszcie i Berlinie. Na przykład w Muzeum Naturalnym w Wiedniu jedna cała misa i dwa fragmenty drugiego, bransoletka w kształcie mankietu, cienka zwój drutu, 207 koralików, duży darmovis w postaci piramidy odwrotnej z kulką poniżej, jedna cała ozdoba w postaci odznaki i trzy fragmenty drugiej są teraz przechowywane.
W Lwowskim Muzeum Historycznym zachowane są tylko odbitki galwaniczne i zdjęcia skarbów.
Najcenniejsze są pozłacane diademy (tradycyjnie nazywane Koroną Dariusza), wiele elementów złącznych (broszek), kilka bransoletek, okrągłe odznaki (błyski), guziki, złote wizerunki wilków itp. Niektóre obiekty miały całkowitą analogię z dekoracjami złotego skarbu typu Hallstatt na Węgrzech.
Skarb w 1878 roku został znaleziony przez Katarzynę i Nastię Danilchuk na pastwisku Predolina na prawym brzegu Nichlava. Większość z nich trafiła do Muzeum Diduszyckiego we Lwowie.
W 1897 r. W Michałkowie celowo poszukiwali skarbu S. Russaka, N. Stryzhibovta i V. Lacustiaka. Znalezione złote przedmioty zostały zabrane przez mieszkańców, którzy obserwowali pracę archeologów. Większość rzeczy trafiła do lichwiarzy i została częściowo stopiona w wlewki.
Zdjęcie © uk.wikipedia.org
Rząd austro-węgierski zezwolił na opuszczenie skarbu Michalkowa we Lwowie. Początkowo był ozdobą kolekcji hrabiego Włodzimierza Diduszyckiego, aż do 1940 r. Został zachowany w Lwowskim Muzeum Historycznym, po czym został przewieziony do Moskwy. Los skarbu jest nieznany.
Wiele rzeczy ze skarbów Mikhalkovsky'ego trafiło do prywatnych kolekcji, a także do muzeów w Wiedniu, Budapeszcie i Berlinie. Na przykład w Muzeum Naturalnym w Wiedniu jedna cała misa i dwa fragmenty drugiego, bransoletka w kształcie mankietu, cienka zwój drutu, 207 koralików, duży darmovis w postaci piramidy odwrotnej z kulką poniżej, jedna cała ozdoba w postaci odznaki i trzy fragmenty drugiej są teraz przechowywane.
W Lwowskim Muzeum Historycznym zachowane są tylko odbitki galwaniczne i zdjęcia skarbów.
