Włoski kompozytor i kapelmistrz Claudio Monteverdi

9 maja 1567 roku we włoskim mieście Cremona urodził się Claudio Monteverdi, wybitny kompozytor, którego utwory mają cechy charakterystyczne zarówno późnego renesansu, jak i wczesnego baroku. W młodym wieku Monteverdi uczył się u przedstawiciela rzymskiej szkoły kompozytorów Marco Inginieri, a także kształcił się na Uniwersytecie w Cremonie. Najwcześniejsze wydane przez niego zbiory zawierały wielogłosowe motety i małe liryczne madrygały.

Monteverdi przez nieco ponad dwadzieścia lat (1590-1612) pracował dla księcia Mantui Vincenzo i Gonzaga. Początkowo pełnił funkcję śpiewaka, a także był gambistą-grał na Starym, Smyczkowym instrumencie muzycznym, najbardziej podobnym do współczesnej wiolonczeli. Następnie Monteverdi został kapelmistrzem: brał czynny udział w życiu muzycznym, zajmował się organizacją koncertów. Po przeprowadzce w 1613 roku do Wenecji kompozytor kierował chórem katedry San Marco. Dzięki Monteverdiemu muzyczna strona liturgii ponownie osiągnęła wysoki poziom.

Ostatnie lata swojego życia kompozytor poświęcił dwóm ważnym arcydziełom: operam "Powrót Ulissesa" i "Koronacja Poppei". Pierwszy Monteverdi skomponował dla szybko rozwijającej się opery weneckiej. Kilka przedstawień okazało się bardzo udanych, a operę wykonano w Bolonii. "Koronacja Poppei" oparta jest na kilku odcinkach życia Poppei Sabiny, drugiej żony Nerona.

W wielu utworach Monteverdi łączył naśladowczą polifonię charakterystyczną dla renesansu i homofonię, która jest już nieodłączna dla baroku. Giovanni Artuzi, zajmujący się teorią muzyki, krytykował Innowacje kompozytora, prowadził z nim polemikę. W sporze tym Monteverdi bronił punktu widzenia, twierdząc, że tekst poetycki jest najważniejszy w utworze, podlega mu rytm i melodia.