Głębia treści duchowych i doskonałość form artystycznych - ikona „Zmartwychwstanie Chrystusa”
Ikona „Zmartwychwstanie Chrystusa” słusznie należy do arcydzieł malarstwa ikonowego. Nic więc dziwnego, że sprzedana partia przyciągnęła uwagę użytkowników Violiti.
Ikona „Zmartwychwstanie Chrystusa” wyróżnia się głębią treści duchowej i doskonałością form artystycznych. Jej fabuła, mimo swojej złożoności i wieloelementowego charakteru, jest jasna. Kompozycja łączy w sobie ważne elementy semantyczne arcydzieła malarstwa ikonowego.
Na ikonach tego typu występują dwa rodzaje obrazków.
Według starożytnej kanonicznej ikonografii prawosławnej nie jest przekazywany sam sakrament zmartwychwstania, ale zstąpienie Pana do piekła. Do końca XVI wieku było to prawie jedyne rozwiązanie ikonograficzne w rosyjskim malarstwie ikon.
Drugi rodzaj malowania ikon przedstawiał obraz zmartwychwstania, w którym Zbawiciel wydawał się wznosić z otwartego grobowca lub wynurzać się z groty grobowej. W pobliżu przedstawiono strażnika stojącego lub biegnącego. Czasami w rękach Pana znajdował się sztandar z czerwonym krzyżem.
Jednak pierwsza wersja dokładniej oddała znaczenie święta Zmartwychwstania Chrystusa. W centrum był Jezus na zniszczonych drzwiach bram piekielnych. Czasami jego wizerunek był uzupełniany złamanymi kluczami i zamkami. Chrystusa otaczali sprawiedliwi, prorocy i królowie.
Uważa się, że cała złożoność ikonografii takich ikon polegała na ukazaniu Chrystusa nie tylko jako Zmartwychwstałego, ale także Zmartwychwstałego. Zdarza się, że powyższe typy obrazów nakładają się na jedną ikonę.
W dziale „Ikony” na stronie Violity znajduje się ponad 4 tys. aktywnych partii - dzieł różnych szkół i epok malowania ikon.
Ikona „Zmartwychwstanie Chrystusa” wyróżnia się głębią treści duchowej i doskonałością form artystycznych. Jej fabuła, mimo swojej złożoności i wieloelementowego charakteru, jest jasna. Kompozycja łączy w sobie ważne elementy semantyczne arcydzieła malarstwa ikonowego.
Na ikonach tego typu występują dwa rodzaje obrazków.
Według starożytnej kanonicznej ikonografii prawosławnej nie jest przekazywany sam sakrament zmartwychwstania, ale zstąpienie Pana do piekła. Do końca XVI wieku było to prawie jedyne rozwiązanie ikonograficzne w rosyjskim malarstwie ikon.
Drugi rodzaj malowania ikon przedstawiał obraz zmartwychwstania, w którym Zbawiciel wydawał się wznosić z otwartego grobowca lub wynurzać się z groty grobowej. W pobliżu przedstawiono strażnika stojącego lub biegnącego. Czasami w rękach Pana znajdował się sztandar z czerwonym krzyżem.
Jednak pierwsza wersja dokładniej oddała znaczenie święta Zmartwychwstania Chrystusa. W centrum był Jezus na zniszczonych drzwiach bram piekielnych. Czasami jego wizerunek był uzupełniany złamanymi kluczami i zamkami. Chrystusa otaczali sprawiedliwi, prorocy i królowie.
Uważa się, że cała złożoność ikonografii takich ikon polegała na ukazaniu Chrystusa nie tylko jako Zmartwychwstałego, ale także Zmartwychwstałego. Zdarza się, że powyższe typy obrazów nakładają się na jedną ikonę.
W dziale „Ikony” na stronie Violity znajduje się ponad 4 tys. aktywnych partii - dzieł różnych szkół i epok malowania ikon.
